„Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania. Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie” (KKK 1213)

Chrzest św. jest sakramentem, w którym przez polanie wodą i wymówienie słów sakramentalnych człowiek otrzymuje odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów przed chrztem popełnionych oraz staje się dzieckiem Bożym i otrzymuje życie wieczne. Ustanowił go Chrystus i „powierzył wraz z Ewangelią swojemu Kościołowi, gdy polecił Apostołom: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19). Poprzez chrzest święty ludzie wchodzą do wspólnoty Kościoła, uczestniczą w powszechnym kapłaństwie, stają się uczestnikami Bożej natury, a wszczepieni w Chrystusa, w jego misterium śmierci i zmartwychwstania przechodzą ze śmierci grzechu do życia w łasce.„Kościół, otrzymawszy polecenie Chrystusowe głoszenia Ewangelii i udzielania chrztu, już od pierwszych wieków chrzcił nie tylko dorosłych, lecz także niemowlęta. Zawsze bowiem uważał, że według słów Pańskich: ‘Jeśli się ktoś nie odrodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do królestwa Bożego’ (J 3, 5), dzieciom nie należy odmawiać chrztu, ponieważ chrzci się je w wierze tego właśnie Kościoła, wyznawanej publicznie przez rodziców, przez chrzestnych i przez innych uczestników.
Dla dopełnienia całej prawdy sakramentu trzeba, aby dzieci były potem wychowywane w tej wierze, w której zostały ochrzczone”.Chrzest jest początkiem nowego życia – życia we wspólnocie z Jezusem i z wszystkimi, którzy w Niego wierzą. Na znak zapoczątkowania czegoś nowego otrzymujący chrzest zostaje nazwany po imieniu. Przeważnie jest to imię świętego, który ma być nam w życiu wzorem i patronem.         Przyjęcie chrztu pociąga za sobą konsekwencje. Człowiek ochrzczony winien żyć inaczej niż nieochrzczony, bowiem dla niego miarą życia stał się Chrystus. Chrzest nie może być tylko wydarzeniem z przeszłości. Sakrament ten stawia przed nami zadania nieustannego upodabniania się do Chrystusa. Dla chrześcijanina oznacza to przyjęcie tego, co Jezus nakazuje: uznanie potrzeb bliźnich za swoje, stawanie po stronie cierpiących i słabych, szukanie woli Bożej w każdym zdarzeniu i jednoczenie się przez miłość z Bogiem.

Znaki w celebracji chrztu świętego

Znaczenie i łaska sakramentu chrztu ukazują się jasno w obrzędach jego celebracji. Uczestnicząc w nich z uwagą, śledząc czynności i słowa tej celebracji jesteśmy wprowadzeni w całe bogactwo tego, co ten sakrament oznacza i co urzeczywistnia w każdym nowo ochrzczonym (neoficie). 

Znak krzyża na początku celebracji wyciska pieczęć Chrystusa na tym, który ma do Niego należeć i oznacza łaskę odkupienia, jaką Chrystus nabył dla nas przez swój Krzyż.

Głoszenie Słowa Bożego oświeca kandydatów i zgromadzenie prawdą objawioną i pobudza ich do udzielania odpowiedzi wiary, nieodłącznej od chrztu. Chrzest jest bowiem w szczególny sposób "sakramentem wiary", ponieważ jest sakramentalnym wejściem w życie wiary.

Ponieważ chrzest oznacza wyzwolenie od grzechu i od kusiciela, czyli diabła, dlatego wypowiada się nad kandydatem egzorcyzm. Celebrans kładzie na niego rękę, a on w sposób wyraźny wyrzeka się Szatana. Tak przygotowany kandydat do chrztu może wyznać wiarę Kościoła, której zostanie "powierzony" przez chrzest.

Woda chrzcielna zostaje poświęcona przez modlitwę epikletyczną (albo podczas obrzędów chrztu, albo w czasie Wigilii Paschalnej). Kościół prosi Boga, by przez swojego Syna i mocą Ducha Świętego zstąpił na tę wodę, aby ci, którzy zostaną w niej ochrzczeni, "narodzili się z wody i z Ducha" (J3,5).

Następuje wówczas istotny obrzęd sakramentu - chrzest w sensie ścisłym. Oznacza on i urzeczywistnia śmierć dla grzechu i wejście w życie Trójcy Świętej przez upodobnienie do Misterium Paschalnego Chrystusa. W sposób najbardziej znaczący dokonuje się chrztu przez trzykrotne zanurzenie w wodzie chrzcielnej. Już od starożytności może on być także widzialny przez trzykrotne polanie głowy kandydata.

Trzykrotnemu polaniu wodą towarzyszą słowa szafarza: "N (imię kandydata chrztu), ja ciebie chrzczę i imię Ojca i Syna i Ducha Świętego".

Namaszczenie krzyżmem świętym, wonnym olejem poświęconym przez biskupa, oznacza dar Ducha Świętego dla neofity. Stał się on chrześcijaninem, to znaczy "namaszczonym" Duchem Świętym, wszczepionym w Chrystusa, który jest namaszczony jako kapłan, prorok i król.

Biała szata ukazuje, że ochrzczony "przyoblekł się w Chrystusa" (Ga 3,27) i zmartwychwstał z Chrystusem.

Świeca zapalona od paschału oznacza, że Chrystus oświecił neofitę i że ochrzczeni są w Chrystusie "światłem świata" (Mt 5,14).

Nowo ochrzczony jest teraz dziedzicem Bożym w Jedynym Synu. Może odmawiać modlitwę dzieci Bożych: "Ojcze nasz".

Uroczyste błogosławieństwo kończy obrzęd udzielania chrztu. Podczas chrztu niemowląt szczególne miejsce zajmuje błogosławieństwo matki.

Kto może chrzcić?

Zwyczajnym szafarzem chrztu jest biskup i prezbiter (kapłan) oraz diakon. W razie konieczności może ochrzcić każda osoba, nawet nie ochrzczona, mająca wymaganą intencję. Wymagana intencja polega na tym, aby chcieć czynić to, co czyni Kościół, gdy chrzci i zastosować trynitarną formułę chrzcielną (N., ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego). Kościół widzi uzasadnienie tej możliwości w powszechnej woli zbawczej Boga oraz konieczności chrztu do zbawienia. Tą koniecznością udzielenia chrztu przez świeckich jest np.: niebezpieczeństwo śmierci. Należy pamiętać jednak, że gdy jest udzielony taki chrzest (z wody) to gdy niebezpieczeństwo minie należy chrzest uzupełnić w Kościele o elementy: znak krzyża, egzorcyzmu, namaszczenia Krzyżmem świętym, białą szatę, błogosławieństwa. I tego może dokonać tylko kapłan (szafarz zwyczajny). Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach, możliwie najszybciej po urodzeniu.

Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się:

1.  Zgoda rodziców lub przynajmniej jednego z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują.
2. Uzasadnionej nadziei, że dziecko będzie wychowane po katolicku i jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie. (KPK, kan 868)  

 Zasady udzielania sakramentu chrztu św. w naszej parafii

1. Zgłaszając dziecko do chrztu św. w kancelarii parafialnej należy okazać: - akt urodzenia dziecka z USC, - informacje o ślubie kościelnym rodziców, - dane rodziców dziecka i rodziców chrzestnych.
2. Pouczenie oraz katecheza chrzcielna odbywa się przy okazji zapisu dziecka do chrztu św.
3.  Rodzice Chrzestni spoza parafii św. Wojciecha w Tarnawie Górnej przedkładają w dniu chrztu św. zaświadczenie od ks. Proboszcza własnej parafii, informujące o tym, ze SA praktykującymi katolikami i stwierdzające, ze mogą być rodzicami chrzestnymi.
4. W dniu chrztu św. należy przybyć do kościoła ok. 15 minut przed obrzędem.
5. Należy przygotować i przynieść świecę chrzcielną oraz białą szatę dla dziecka.
6.  Przed chrztem zarówno rodzice (o ile stan prawny im na to pozwala), jak i rodzice chrzestni powinni przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania.
7. W czasie Mszy św. należy przystąpić do Komunii św. Dobrze jest ofiarować tę Komunię św. w intencji nowo ochrzczonego dziecka.

Chrzestni

Przyjmujący chrzest powinien mieć chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami, ma przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.

Można wybrać dwoje chrzestnych (matkę i ojca chrzestnych).

Warunki, jakim powinni odpowiadać rodzice chrzestni wg Kodeksu Prawa Kanonicznego [por. kan. 874]

Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

1.Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania.

2. Ukończył 16 lat, chyba, że biskup diecezjalny określił inny wiek, albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;

3. Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;

4. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;

5. Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

6. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.

Czas chrztu w naszej parafii

Sakrament chrztu św. na sposób uroczysty udzielany jest w naszej parafii w niedzielę na Mszy św. o godz. 12:00. W sytuacjach wyjątkowych chrzest może być udzielony w innym czasie.

1. Odpis skrócony aktu urodzenia z USC.
2. Dokładne dane tożsamości Rodziców nowo narodzonego dziecka (najlepiej posiadać dowody osobiste obojga Rodziców, ale dodakowo należy znać nazwisko panieńskie matki rodziców dziecka, gdyż nie figuruje ono w  dowodzie osobistym)

Rodzice Chrzestni powinni mieć przyjęty Sakrament Bierzmowania i być praktykującymi katolikami. (W przypadku Rodziców Chrzestnych z innej parafii, koniecznie muszą oni przedstawić od swojego księdza duszpasterza zaświadczenie stwierdzające, że mogą być rodzicami chrzestnymi).