Tu jest pamięć i tutaj świeczka.
Tutaj napis i kwiat pozostanie.
Ale zmarły gdzie indziej mieszka
na wieczne odpoczywanie.
(...)
Smutek to jest mrok po zmarłych tu
ale dla nich są wysokie jasne światy.
Zapal świeczkę.
Westchnij.
Pacierz zmów.
Odejdź pełen jasności skrzydlatej.

                                 (J. Kulmowa, "W zaduszki")

Dni pamięci o tych co już odeszli, których już nie ma wśród nas są dobrym momentem na refleksje nad własnym życiem, nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Jest to okazja do wspomnień, do dzielenia się troskami, kłopotami i radością.

Polska tradycja nakazuje odwiedzanie w te dni grobów swoich bliskich, modlitwę, zapalenie zniczy, złożenie wieńców i kwiatów. Odwiedzając miejsca wiecznego spoczynku, zachowujemy należytą powagę, zastanawiamy się nad przemijaniem, przywołujemy ulotne wspomnienia. Cmentarz jest miejscem gdzie spoczywają nasi najbliżsi; dziadkowie, rodzeństwo, nasi rodzice, również najbliżsi naszych znajomych. Ich też należy uszanować.

Pamięć o zmarłych jest świadectwem naszej wiary, jest również rysem naszej obyczajowości. Pamiętajmy: „Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim”.

Pamiętając o tym, uczniowie naszych szkół pod kierunkiem nauczycieli przygotowali okolicznościowe apele, wprowadzając wszystkich w nastrój Święta, tym samym kultywując pamięć o zmarłych.

HK